Haberin Var mı?

Kendimle ve hayatla ilgili çözemediğim , hala cevabını bulamadığım tonlarca soru var hem zihin alemimde hem de kalbi derinlerimde….

Belki ölene dek cevabını arayıp duracağım, belki bir gün tüm cevapsız sorular yanıtlanacak , belki de cevapsız sorular hanemde öylece boyunları bükük kalacaklar. Başka bir alemde bambaşka bir ruhla ve bedenle cevaplar yerini bulacak. Bilmiyorum… henüz,

Bilmediğim şeyler o kadar çok ki… bilemediğim, her gün yanıldığım, her yeni günle bambaşka duygulara savrulduğum, belki yeniden yeniden doğup, yeniden yeniden keşifler için yola çıktığım…bildiğim her şeyi topyekün unutmak istediğim. Akıl tutulması, ruh üşümesi yaşadığım onlarca andan haberin var mı?

Kimilerine göre anlamsız, saçma sapan sorularım var … evet saçma evet sapan… sana göre öyle de bana göre öyle mi? Soruyorsam, sorguluyorsam illa ki var bi sebebim, illa ki var bi çözüm arayış nedenim.

Dünyanın tüm yükünü, acısını, sancısını omuzlarımda hissettiğim günler var mesela. Evladını kaybetmiş bir annenin feryatlarının içimi delip geçmişliği var, yardım etmek istediğim ama ulaşamadığım insanlar var, ruhunu öpmek istediğim ama öpemediğim ruhlar var, ölesiye sessiz sessiz ağladığım günler var mesela, oldurmaya çalıştığım ama bir türlü olduramadığım ilişkilerim var… Derin yaralarım var, her üfleyişte canımın acısının dindiği anlar var. Çözdüğümü zannedip çözemediğim gönül meselelerim var… var da var da senin haberin var mı?

Özlemlerim var benim, umutlarım, hayallerim var… beklentilerim de var evet, beklentisiz bi hayat en güzeli biliyorum ama henüz o aşamaya gelemiyorum. Belki bir gün…

Şarkılarım var benim, dilekler tuttuğum, arada özlemle andığım, arada eski bi fotoğraf karesine mühürlediğim, ya da belki bi kokunun içine içine söylediğim.., haberin var mı senin?

Aşk’tan ,tutkudan, vicdandan, insan olmanın ne demek olduğundan? Monoton bi hayata sıkışıp kalmış bunca adem ve havva’nın niye bir türlü içindeki boşluğu dolduramadığından haberin var mı senin?

Neden artık birbirimize dokunamadığımızdan? Dokununca elimiz yanmıyor artık yüreğimiz de yanıyor farkında mısın?

Nerede o eski aşklar, anlayışlar? Nerede samimiyet? Nerede kaldı yardıma ihtiyacı olana el uzatmak? Nerede koptu ipler? Nereye savrulduk hepimiz? Nerede kaldı ‘biz’ ? Bizi niçin hep ayrıştırmak, ayırmak ve ötekileştirmek istiyorlar? Bir an durup hiç düşündün mü?

Haberin var mı içinde olan bitenden? Duygularından haberin var mı?

Haberin var mı hissizleştiğin an aslında öldüğünden…

Yorum bırakın